sv Doorn-Driebergen 1 verslaat ook Lekstroom 1

Rik van Drie was heel gauw klaar. Zijn tegenstander verloor wat tempi in de opening en koos een verkeerde plaats voor zijn dame op de koningsvleugel.  Nadat hij het centrum onder controle had besloot hij zich op Aart z’n dame te gaan richten. Deze dacht te ontsnappen via de damevleugel, een blunder.

Ook daar kon Rik de dame vangen via 9. Pd5 en konden de stukken alweer na 9(!) zetten in het doosje, 0-1.

Frans Jacobs speelde met zwart een voor hem comfortabele Hollandse verdediging. In rap tempo stond er na 17 zetten een evenwichtige stelling op het bord waarin wit met een remisevoorstel kwam. Deze nam hij aan.½-1½.

Ton Braams speelde een partij van “dik hout”… Hij (wit) bouwde ruimtelijk voordeel op, daartegenover vlocht zijn tegenstander een paar venijnige tactische wendingen in de stelling. Beide koningen bleven gedurende de hele strijd stokstijf op hun uitgangspositie staan. Paardmanoeuvres over en weer verscherpten het gevecht op wits koningsvleugel, maar de viervoeters van wit bleken uiteindelijk net iets beter geposteerd. Na ruil van een tweetal lichte stukken bleek zwarts overgebleven paard in een vangnet te zitten, waarmee het eindspel in hogere zin al gewonnen was. Zwart stribbelde nog tegen, maar zijn positie bleek uiteindelijk totaal onhoudbaar, ½-2½.

Gerrit Jan Hoevers kwam moeizaam uit de opening en pas na een afwikkeling naar het eindspel hadden de enig overgebleven stukken, toren en loper, wat ruimte .Maar hij had een pion minder, een mooie vrijpion op een onstuitbare weg naar promotie onder begeleiding van de koning die daarvoor helemaal was opgerukt. Om die pion te stuiten moest Gerrit Jan een kwaliteit offeren maar ook dit spel van loper tegen toren leek onhoudbaar ware het niet dat hij de kans kreeg om zijn loper te offeren tegen twee pionnen en zo zelf een promotie beluste renner kreeg. Toen bleek die ver opgerukte vijandelijke koning niet in staat zijn toren te helpen die zich tenslotte moest geven voor de vrijpion. De twee kale koningen aan het eind gaven aan hoe verbeten de strijd was geweest, 1-3.

De onderste borden hadden al 3 punten binnengesleept en dus hadden we nog maar 1½ punt nodig

Arnoud Huibers spelend tegen Charlotte Moons nam genoegzaam een slokje koffie toen hij met zwart al op de 9e zet een vrijpion creëerde. De computer, thuis, was minder enthousiast over de stelling en vond het een stevige remise. Toen hij op de 18e zet bijna een matdreiging over het hoofd zag en de ‘mooie vrijpion’ moest offeren, ging het positioneel bergafwaarts. Zijn tegenstander wikkelde voortreffelijk af met het loperpaar en complicaties creëren mocht niet baten, 2-3.

Eric Bies had op het eerste bord weer een groot ratingverschil te overbruggen. Na een gelijk opgaande strijd slopen er een paar kleine onnauwkeurigheden in z’n spel waarna zijn tegenstander direct het initiatief overnam. Een niet meer te dekken b-pion was het begin van het einde. Het resterende eindspel was niet meer te houden en werd netjes uitgesteld door z’n tegenstander, en zo was het weer 3-3.

Gert Legemaat kreeg met wit de Samisch variant van het Koningsindisch op het bord. Zijn tegenstander viel aan op de koningsvleugel, Gert op de damevleugel. Gert’s aanval verliep sneller waardoor hij in het voordeel kwam. Toen hij glad gewonnen stond zag hij een combinatietje over het hoofd die hem een kwaliteit kostte. Gert had echter nog een ijzersterk loperpaar die 2 verbonden vrijpionnen ondersteunden en dat won uiteindelijk ook, 3-4.

Johan de Groot speelde een partij die lang min of meer in dynamisch evenwicht was. Toch had hij met een sterk paard op c4 het initiatief, en moest zijn tegenstander steeds uitkijken voor tactische wendingen. Na de 30e zet kantelde de partij echter, toen wit zijn paard naar e4 wist te brengen. Johan verloor een kwaliteit, maar had nog steeds zijn sterke paard en een gevaarlijk pionnenoverwicht op de damevleugel. Inmiddels was de stand 3-4 en was duidelijk dat deze partij de beslissing ging brengen over winst of gelijkspel. Beide spelers hadden nog een paar minuten over, en het was de tegenstander van Johan die misgreep: in plaats van het winnende 46 Tc7 speelde hij 46De2?, waarna Johan alle gevaar kon afwenden en een pion terugwon. Zijn b-pion was inmiddels zo sterk geworden dat de witte torens die niet meer konden afstoppen. Johan hield het hoofd koel en won het eindspel na 77 zetten. Daarmee was de 3-5 overwinning binnen!

Naast onze mooie overwinning op Lekstroom pakten ook andere uitslagen in de SGS deze week zeer gunstig voor ons uit: Paul Keres 5 verloor met 4,5-3,5 van Barneveld en in de andere eerste klasse verloor ZZC 1 met dezelfde cijfers van het laag geklasseerde Hoogland 2. Paul Keres is nu geen concurrent meer voor positie 2 in onze klasse. HSG 2 is dat nog wel. HSG 2 en ZZC hebben nu beiden 11 uit 8, wij hebben 13 uit 8.  In de gemeenschappelijke slotronde op 25 mei hebben HSG2 en ZZC 1 de ongeslagen koplopers in hun klassen op het programma staan (Magnus en BSG3). De positie van beste nr 2 in de eerste klasse kan ons uitsluitend nog ontgaan als wij in de gemeenschappelijke slotronde verliezen van Paul Keres 5 en HSG2 of ZZC1 wint van de tot nu toe ongeslagen kampioen in hun klasse. Kortom: de situatie is zeer gunstig voor ons. Of de plek van beste nr 2 promotie oplevert is nog volstrekt onduidelijk.

De detailuitslagen:

Lekstroom 1 Doorn-Driebergen 1 3 5
1. F.J.M. Lommers (Frank) (2146) E. Bies (Eric) (1962) 1 0
2. J.C. Wakkee (Colijn) (1985) J.A. de Groot (Johan) )1968) 0 1
3. B. Schuddeboom (Ben) (1798) G. Legemaat (Gerrit) (1959) 0 1
4. C.W. Moons (Charlotte) (1841) A.A.J.M. Huibers (Arnoud) (1796) 1 0
5. A. Baas (Aart) (1917) R. van Drie (Rik) (1925) 0 1
6. J.A.M.M. Jansen (1770) F.P.H. Jacobs (*) 0,5 0,5
7. G. Wallace (Gavin) (1798) A.E. Braams (Ton) (1737) 0 1
8. A. Post (Arie) (1669) G.J. Hoevers (1803) 0,5 0,5

(*) nog geen rating.

Reacties zijn gesloten.