Door Rob van Vuurde.
Op 11 augustus 2024 overleed ons oud-lid Pier Winsemius (1924 – 2024)
Pier Winsemius is maar liefst 31 jaar lid van onze vereniging geweest. Hij meldde zich aan in 1985, ik vermoed dat hij toen met pensioen ging of daar uitzicht op had. Hij is geboren in Probolinggo, een kustplaatsje in Oost-Java niet ver van Soerabaja in Nederlands-Indië. Pier, die carrière gemaakt had bij het ministerie van Financiën met onder andere standplaats Brussel, was een erudiet en belezen man, die zijn kennis graag met anderen deelde. Zo kreeg ik geregeld knipsels in mijn handen gestopt, niet alleen over schaken, vrijwel altijd uit buitenlandse bladen. Het schijnt dat ik niet de enige was bij wie hij dat deed. Pier was actief in de Hervormde Gemeente van Driebergen, als scriba was hij betrokken bij de totstandkoming in 1986 van een nieuw kerkgebouw, ‘t Hoge Licht, dat, toevallig of niet, negen jaar later het thuishonk van onze vereniging zou worden.
Ik herinner me Pier als een buitengewoon aimabel mens, immer met een vrolijke glimlach om de mond en met een guitige blik in de ogen. Hij was een trouw bezoeker van de schaakclub en het deerde hem ogenschijnlijk niet of hij een partij won of verloor. Dat kwam goed van pas want hij was geen sterke schaker. In de jaren negentig, toen we voor het eerst een vijfde achttal op de been brachten, maakte hij zijn debuut in de bondscompetitie.
De jaren begonnen te tellen. Bij de aanvang van het seizoen 2016-17 zette hij zijn lidmaatschap om in een donateurschap. Eind 2018 overleed zijn vrouw. De laatste, moeilijke jaren bracht Pier door in Zorglocatie Oranjestein in Doorn. Daar is hij op 99-jarige leeftijd overleden.
Op 28 oktober 2023 overleed ons oud-lid Jan Plante (1938-2023)
In 1973 kreeg onze vereniging er een sterke speler bij, Jan Plante. Hij werkte als jurist bij de Westlandse Hypotheekbank, een dochter van ING, op meerdere standplaatsen. Na een overplaatsing naar Utrecht besloot hij met zijn gezin in Driebergen te gaan wonen en meldde hij zich aan bij onze vereniging.
Meteen al in zijn eerste seizoen legde hij beslag op de kampioensbeker. Hij zou de volgende tien jaren de strijd om de titel domineren. In totaal mocht hij zich zes keer clubkampioen noemen. De laatste twee keren moest hij de titel delen, in 1979 met Joost Zwaan en Frans Jacobs en in 1982 met, alweer Joost Zwaan. Het kondigde een nieuw tijdperk aan met een veel bredere top. Als captain van het eerste tiental bleef hij wel een prominente rol in de club spelen. Het in 1980 van start gegane Rapidtoernooi (het huidige Henk Strijland toernooi) won hij twee keer, in 1981 en 1982.
Na een nieuwe overplaatsing voor zijn werk, in 1993 naar Amsterdam, verhuisde hij naar de hoofdstad en nam hij afscheid van onze vereniging. Hij bleef daar tot aan zijn pensioen. Daarna zou hij nog enkele keren verhuizen en als het enigszins kon meldde hij zich dan aan bij de plaatselijke schaakvereniging. Het Emmer Schaakgenootschap zou zijn laatste club worden. Hij werd er lid in 2009 en speelde er in het tweede team. Jans gezondheid ging in die jaren geleidelijk achteruit. Hij had van jongs af aan last van de spierziekte CMT waardoor hij ook in zijn Driebergense tijd al enigszins mank liep. Daar kwam op latere leeftijd Parkinson bij. Het bezoek aan de schaakclub viel hem steeds zwaarder; in 2016 zegde hij zijn lidmaatschap op. Toen zijn vrouw de mantelzorg niet langer aan kon verhuisde hij eind 2020 naar een zorgcentrum in Emmen. Daar is hij drie jaar later op 85-jarige leeftijd overleden.
Op 17 oktober 2023 overleed Tjeerd Visser (1933-2023)
Schaken speelde een belangrijke rol in het leven van Tjeerd. Voordat hij zich in de herfst van 2011 aanmeldde bij onze vereniging was hij jarenlang lid van de SC Zeist, de club van zijn woonplaats. Tot aan Corona zou hij een trouwe bezoeker van onze donderdagavonden zijn. Tjeerd was een degelijke schaker, meestal spelend voor het derde achttal. In de interne competitie maakte hij faam met zijn vroege remisevoorstellen, die, duidelijk verstaanbaar, in de zaal bij menigeen een glimlach van herkenning ontlokten. De reden was simpel: naarmate hij ouder werd wilde hij het niet te laat maken. Misschien schaakte hij liever overdag, wat zou verklaren dat hij graag meedeed aan regionale toernooien.
Tjeerd heeft in zijn werkzame leven veel van de wereld gezien. Dirk Rijneker, die hem goed kende, vertelde dat hij directeur van een bandenfabriek was geweest, met veel standplaatsen in het buitenland, onder meer in Franstalig Afrika. Hij sprak daardoor vloeiend Frans en was in Zeist nog geabonneerd op Le Monde.
De laatste jaren waren zwaar voor hem. Na Corona trof hem het noodlot van een val waarna hij zich moest behelpen met een rolstoel en afhankelijk werd van dagelijkse thuishulp. In de herfst van 2022 bedankte hij als lid. Tjeerd is negentig jaar geworden.
Op 23 juli 2023 overleed Gerrit Jan Hoevers (1944-2023)
Gerrit Jan meldde zich in 1992, na lang aarzelen, aan als lid van onze club. In 1985 en 1989 was hij al eens komen kijken op ons jaarlijkse Rapidtoernooi, maar beide keren schrok hij terug voor de tabakswalmen die uit de speelzaal opstegen. Pas toen begin jaren negentig het roken stapsgewijs aan banden werd gelegd hakte hij de knoop door. Gerrit Jan Hoevers, wiskundeleraar in Maarssen, zou een trouw bezoeker van de clubavonden worden.
We kregen er een sterk lid bij. Meteen in zijn eerste jaar werd hij clubkampioen. Op zijn palmares prijken in totaal vier kampioenstitels, drie snelschaakkampioenschappen en één keer het Strijlandtoernooi. Gerrit Jan is ook negen jaar voorzitter geweest, van 2008 tot 2017. Dat was in een moeilijke tijd waarin wij net als andere verenigingen te kampen kregen met de gevolgen van vergrijzing. Het bestuur slaagde er niettemin in de opkomst op de clubavonden hoog te houden en daarmee het verlies aan leden te beperken. Tegelijk werkte Gerrit Jan aan de toekomst door het organiseren van het jaarlijkse Schoolschaakkampioenschap van de Utrechtse Heuvelrug.
Een hoogtepunt in zijn voorzitterschap was ongetwijfeld de viering van het 75-jarig jubileum in 2010 met tal van evenementen door het hele jaar heen. Het werd afgesloten met een reünietoernooi en de presentatie van een jubileumboek. Een bijzonder plekje in zijn activiteiten vormden zijn columns in Het Spionnetje, die hij de veelzeggende titel ‘Het is maar een Spelletje’ meegaf. Ze gingen lang niet altijd over schaken; bijvoorbeeld ook zijn kleindochtertje Noa kon hem inspireren tot een tedere anekdote. De relativering van het leven en in het bijzonder het schaakspel was een terugkerend thema, zoals de titel verklapt.
We wisten al enige tijd dat hij ongeneeslijk ziek was en van verdere behandeling had afgezien. Toch kwam het einde nog onverwacht. Gerrit Jan is 78 jaar geworden.
Op 19 april 2023 overleed John Bink (1935-2023)
John Bink meldde zich in 1998 aan als lid van onze club, nadat hij eerst zijn visitekaartje had afgegeven door het Henk Strijland Rapidtoernooi te winnen. We kregen met hem voor het eerst een speler met een rating van boven de 2000 elo. In de jaren vijftig/begin zestig gold hij als een veelbelovend jeugdtalent in de Nederlandse subtop. Hij was een vaste eerste tientalspeler in het Amsterdamse VAS, dat toen een abonnement op het Nederlandse kampioenschap had. Ook speelde hij enkele malen mee in de meestergroep van het Hoogoventoernooi en één keer, in 1957, zelfs in de grootmeestergroep. Hij gold in het bijzonder als een geducht snelschaker. Zo won hij in 1960 het snelschaakkampioenschap van Amsterdam voor onder andere Van Scheltinga, Barendregt, Bouwmeester en Tan.
Over zijn latere schaakleven is mij niets bekend. Vermoedelijk gaf hij voorrang aan een loopbaan in het bedrijfsleven – hij bekleedde onder andere een leidinggevende functie bij AkzoNobel. Eenmaal met pensioen kwam hij bij onze club en daar besloot hij het kalm aan te doen. Aan de bondscompetitie deed hij liever niet mee, al kon een team in hoge nood aanvankelijk nog wel een beroep op hem doen. Als hij niet zo vaak remise had aangeboden zou hij stellig vaker dan twee keer clubkampioen zijn geworden. Op onze toernooien kwam zijn talent meer tot zijn recht. Hij won het Henk Strijland Rapidtoernooi vier keer en het Henk Hengeveld Snelschaakkampioenschap zelfs acht keer.
De laatste jaren, vanaf de Coronacrisis, bezocht John onze clubavonden niet meer, maar hij bleef wel lid. Hij overleed 19 april op 87 jarige leeftijd.
Op 5 maart 2023 overleed ons oud-lid Arie Groeneveld (1934-2023)
In 2017 stopte Arie als actief lid van onze vereniging. Hoewel hij besloot geen clubavonden meer te bezoeken zegde hij zijn lidmaatschap niet op, want hij wilde graag op de hoogte blijven van het wel en wee van de vereniging waarvan hij toen al 35 jaar (!) lid was.
Arie was tandarts in Doorn en schaken was zijn grote hobby. Voordat hij zich in 1982 bij ons aanmeldde had hij geschaakt bij de SC Utrecht. Ik was toen wedstrijdleider en herinner me dat ik de speelsterkte van dit nieuwe lid danig onderschatte door hem in groep 3 in te delen. Hij was er niet de man naar om over zoiets zijn beklag te doen; op het schaakbord maakte hij duidelijk dat hij minstens tot de subtop gerekend diende te worden. Hij speelde al gauw in het eerste, later in het tweede tiental. Het seizoen 1985-86 markeerde een absoluut hoogtepunt voor hem: hij won met 5,5 uit 6 het Rapidtoernooi, het latere Strijlandtoernooi, en werd topscorer van het eerste tiental met 6,5 uit 8, waarbij hij o.a. Joost Zwaan en Eric Bies achter zich liet.
Natuurlijk gingen de jaren tellen. In 2013 stopte hij met het spelen in de bondscompetitie, maar bleef hij nog vier jaar een trouw bezoeker van de clubavonden. De laatste vijf jaren zijn heel zwaar voor hem geweest. Hij kreeg het aan zijn hart en zijn nieren lieten hem in de steek waardoor hij drie keer per week aan de dialyse moest. Arie stierf op 5 maart 2023 aan een hartverlamming, 88 jaar oud. Drie maanden eerder was zijn vrouw overleden.
Op 13 november 2022 overleed Jos Pak (1942-2022)
In 2006 hield de schaakclub Het Kromme Paard in Bunnik op te bestaan. Drie leden kozen er voor naar onze club over te stappen, Wim de Boer, Jan van Ruler en Jos Pak. Jos werd een trouwe bezoeker van onze schaakavonden en een vaste speler in het tweede achttal, doorgaans aan een van de hoogste borden. Bescheiden van aard trad hij zelden op de voorgrond, maar je kon steevast op hem rekenen.
De laatste jaren kwam daar verandering in. De vrouw van Jos overleed na een lang ziekbed, Corona diende zich aan en Jos kreeg steeds meer last van de ziekte Parkinson. Het toeval wilde dat ik zijn tegenstander was op 3 november jl., de laatste keer dat hij onze club bezocht. Hij vertelde dat afgezien van toenemende fysieke problemen zijn hersens steeds trager werkten, vooral als hij moest reageren op onverwachte dingen. Dat had zijn weerslag bij het schaken. Hij probeerde dat euvel te bestrijden door in het begin van de partij langzaam te spelen. Zo lukte het hem dit seizoen nog drie van de zes partijen te winnen. Schaken bleef zijn passie en hij wilde daar zo lang mogelijk mee doorgaan. Helaas kwam het einde onverwacht snel. Jos is tachtig jaar geworden.
Op 29 augustus 2022 overleed Dick la Pleine (1928 – 2022)
Dick werd in 1999 lid van onze vereniging en hoewel het hem niet was aan te zien was hij toen al aardig op leeftijd. Hij had ook al een heel schaakleven achter de rug. In zijn woonplaats Utrecht was hij lid geweest van De Rode Loper en Oud Zuylen. Toen hij het bij die laatste club niet meer naar de zin had kwam hij bij ons schaken. Hij werd een trouwe bezoeker van onze wekelijkse clubavonden en ook voor de wedstrijden in de bondscompetitie konden we steevast op hem rekenen, aanvankelijk in het tweede later in het derde achttal.
Dick ging altijd onberispelijk gekleed en was ook enigszins formeel in zijn contacten op de club. Zo heb ik hem nooit zonder stropdas gezien en aanvankelijk had hij er moeite mee dat wij elkaar bij de voornaam aanspraken. Maar achter die houding ging een beminnelijk mens schuil. Schaken betekende veel voor hem en hij liet duidelijk merken dat hij het op onze vereniging erg naar zijn zin had. Het viel hem dan ook zwaar toen hij zich in 2018 genoopt zag ons te verlaten. Niet lang daarvoor was zijn vrouw overleden en Dick besloot naar een appartement in Maarssen te verhuizen. Vier jaar later overleed hij, op 94-jarige leeftijd.
Op 11 december 2021 overleed Jan Esmeijer (1951 – 2021)
Het bericht van Jan zijn overlijden kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ondanks de coronaperikelen deed hij deze herfst volop mee aan zowel de interne als externe competitie. Niets wees erop dat zijn hart het enkele dagen voor zijn zeventigste verjaardag zou begeven.
Jan heeft zich drie keer als lid aangemeld. De eerste keer, in 1974, bleef hij slechts één seizoen. Als levenslustige jongeling van begin twintig bood het leven hem ongetwijfeld meer verlokkingen dan schaken. Tien jaar later meldde hij zich opnieuw aan en zou hij zes jaar lid blijven. Het was de periode waarin hij zich actief inzette voor de jeugdafdeling. Samen met Meinko Ronner begeleidde hij de jongste groep en was hij één jaar algeheel jeugdcoördinator. Waarom hij in 1990 de club verliet is onduidelijk, mogelijk dat zijn werk als postbode hem in de weg zat. Maar ook deze keer kwam hij terug. Vanaf 1994 tot zijn onverwachte overlijden was hij een trouwe bezoeker van onze clubavonden. In totaal is hij dus zo’n 35 jaar lid geweest. In die jaren hebben we Jan leren kennen als een blijmoedig mens, altijd met een lach op het gezicht, uiterst sportief en een vaste klant in de subtop van de competitie.
Op 19 oktober 2021 overleed Johan Verbraak (1931-2021)
Johan meldde zich na zijn verhuizing naar Driebergen in 1986 aan als lid van onze vereniging. In zijn vorige woonplaats Zeist, waar hij een metaalconstructiebedrijf had en zijn vrouw een sigarenzaak dreef, was hij lid van de SC Zeist geweest. Gedurende zo’n 35 jaar zou hij een trouwe bezoeker van onze clubavonden zijn. Hoewel geen groot schaker, letterlijk en figuurlijk, bleef hij altijd goedlachs. Lange tijd kwam hij niet in aanmerking voor deelname aan de bondscompetitie, maar dat veranderde met de instelling van de viertallencompetitie in 2002. Hij deed daar maar al te graag aan mee en mocht het genoegen smaken twee keer deel uit te maken van een kampioensteam.
Johan ging ondankbare klusjes niet uit de weg. Zelfs toen hij steeds slechter ter been raakte bleef hij het clubblad rondbrengen bij de adverteerders in Driebergen, waarbij het hem soms lukte een nieuwe sponsor aan te brengen. De laatste twee jaar van zijn leven, na het overlijden van zijn vrouw, waren zwaar voor hem. Zijn gezondheid ging steeds verder achteruit en de coronacrisis beroofde hem van zijn geliefde schaakavonden. Toen die eindelijk weer op gang kwamen, werd Johan getroffen door een herseninfarct. Hij zou daar niet van herstellen, na twee maanden staakte hij de strijd. Johan was toen 90 jaar.
Op 13 augustus 2017 overleed Rijk van Huisstede (1926-2017)
Rijk was al achterin de zeventig toen hij zich in 2003 bij onze vereniging aanmeldde. Kort daarvoor was hij naar Driebergen verhuisd. In zijn nieuwe omgeving ging hij naarstig op zoek naar contacten en gezelligheid. Hij vond die onder andere in het verenigingsleven, en hoewel hij geen groot schaker was, kwam ook de schaakclub daarvoor in aanmerking. Belangrijker dan de partij was voor hem het natafelen onder het genot van een borreltje. (Hij had er dan ook grote moeite mee toen in t’ Hoge Licht de borrel van de menukaart werd geschrapt.) In 2014 noopten zijn groeiende gezondheidsproblemen hem afscheid te nemen van onze club. Het einde kwam toch nog onverwachts. Bij een val brak hij zijn heup. Op 13 augustus, twee dagen na de operatie, overleed hij. Rijk is negentig jaar geworden.
Op 15 juli 2017 overleed Tjitte Reitsma (1933-2017)
Tjitte is met enkele onderbrekingen – de langste was van 1982 tot 1994 – ongeveer 26 jaar lid van onze vereniging geweest. In 1972 meldde hij zich voor het eerst aan. De club bevond zich toen in een overgangsfase waarin de oude garde van bestuurders terugtrad en hun opvolgers het niet lang volhielden. Tjitte heeft toen geprobeerd de vereniging nieuw elan te geven. Hij nam tal van activiteiten voor zijn rekening, waarvan de belangrijkste was dat hij de club voor het eerst een volwaardige jeugdafdeling gaf die in korte tijd zo’n dertig leden telde. Na vier jaar werd het hem echter allemaal te veel. Hij vond dat hij te weinig steun kreeg van de andere leden en trok zich uit al zijn functies terug.
Tjitte kon erg koppig zijn en dan liet hij zich niet gauw tot compromissen overhalen. Daar had hij zelf misschien wel de meeste last van. In 2014 heeft hij de club om gezondheidsredenen verlaten. De laatste paar jaar waren zwaar voor hem. Hij leed aan Parkinson, was rolstoel gebonden en slechtziend. In die tijd werd hij verpleegd in Heerenwegen. Tjitte is 83 jaar geworden
Op 20 december 2016 overleed Henk van Hof (1939-2016)
Henk heeft zich gedurende zijn lange lidmaatschap, van 1985 tot 2008, buitengewoon verdienstelijk gemaakt voor onze club. Maar liefst achttien jaar vervulde hij de ondankbare functie van materiaalbeheerder. Tot ieders tevredenheid! Met zijn boetiek Artihof aan de Traaij sponsorde hij allerlei activiteiten. Tijdens de Driebergense braderie bemande hij enkele jaren een schaakkraampje voor zijn winkel. Hij nam in 1999 het initiatief tot een Random Chesstoernooi, dat het Artihof Shuffletoernooi ging heten. Henk was kunstzinnig en ontwierp zelf een wisseltrofee voor de winnaar. In 2008 verhuisde hij met pijn in het hart naar Groningen, maar dat belette hem niet af en toe zijn oude club te bezoeken. Die bezoekjes werden schaarser toen bij hem darmkanker werd geconstateerd. Na een lange strijd werd de ziekte hem fataal. Henk is 77 jaar geworden.
Op 7 november 2016 overleed Jan Jens (1952-2016)
De Wijkenaar Jan Jens meldde zich in 1997 aan als lid, samen met zijn plaatsgenoot Louis Hijweegen. We hadden al eerder kennis gemaakt met zijn familie toen zijn talentvolle zoon Jelmer korte tijd lid was van onze jeugdafdeling. Jan was een bescheiden schaker die in de competitie doorgaans ergens in de middenmoot bivakkeerde. Zijn beroep was computerprogrammeur en daar heeft de club van kunnen profiteren want in 2001 ontwierp hij onze eerste website. Ook placht hij de computer te besturen bij het door Louis Hijwegen tussen 2001 en 2006 georganiseerde Heuvelrugtoernooi. In die jaren kreeg hij steeds minder tijd om de clubavonden te bezoeken en in de zomer van 2003 trok hij daaruit de conclusie en bedankte als lid. Het overlijden van Jan kwam niet onverwacht. Al enkele jaren voerde hij een ongelijke strijd tegen uitgezaaide prostaatkanker. Jan is 63 jaar geworden.
Op 2 juni 2016 overleed Geert Roelof van der Ploeg (1967-2016)
Toen Geert Roelof in 2013 lid werd van onze vereniging was hij reeds onder behandeling voor darmkanker. Het is daarom des te bewonderenswaardiger hoe hij in de drie jaren die hem restten een belangrijke rol in ons clubleven heeft kunnen spelen. Geert Roelof was een sterke schaker (hoogste elo-rating ooit: 1992) die ook actief was in het computer- en correspondentieschaak. Hij was de enige DD’er die kon zeggen ooit aan een schaakolympiade te hebben meegedaan: in 1986 in het team van de Nederlandse Antillen. Hij was een gedreven schaker, altijd op zoek naar de ultieme zet. Dat kan misschien als correspondentieschaker, maar achter het bord bracht het hem vaak in fatale tijdnood. In de eerste twee jaar op onze club greep hij net naast de titel, in het derde en laatste jaar maakte zijn ziekte het hem onmogelijk de competitie af te maken. Geert Roelof is 49 jaar geworden.
Op 5 januari 2015 overleed Henk Greven (1936-2015).
Henk was sinds 1992 lid van onze vereniging en manifesteerde zich als een trouw bezoeker van de clubavonden en een fanatieke schaker. Hij had het in de competitie vast veel verder kunnen brengen als hij wat minder snel zou spelen. Dat euvel was vermoedelijk een uitvloeisel van zijn passie voor het spelen van vluggertjes op internet. Dat maakte hem wel tot een geduchte tegenstander op het jaarlijkse Snelschaakkampioenschap. Het was op dat toernooi in november 2014 dat hij halverwege de wedstrijd onwel werd. Er werd bij hem een tumor in de hersenen ontdekt, die hem fataal zou worden. Henk is 78 jaar geworden.
Op 1 december 2013 overleed Fabian Ederveen (1984-2013)
Fabian meldde zich in 2009 aan bij onze vereniging en zou slechts vier jaar lid zijn. Fabian was een bescheiden en weinig spraakzame jongeman en veel leden wisten niet dat hij een zwak hart had. Het zal een rol gespeeld hebben dat het hem niet lukte de onderste helft van de competitie te ontstijgen. Zijn gezondheid ging geleidelijk achteruit en daardoor moest hij steeds vaker clubavonden overslaan. In de zomer van 2013 zegde hij zijn lidmaatschap op. Misschien voelde hij toen al dat hij de ongelijke strijd niet kon winnen. Fabian is 29 jaar geworden.
Op 9 april 2013 overleed Piet van der Heide (1924-2013)
Piet meldde zich in 1992 aan bij onze vereniging. Hoewel geen groot schaker – het ging hem om de gezelligheid – was hij gedurende twintig jaar een trouw en aimabel clublid. Meer dan tien jaar heeft hij de acquisitie van advertenties voor Het Spionnetje voor zijn rekening genomen. Hij wist menig middenstander over te halen ons clubblad te sponsoren. Dat dat niet bepaald de meest begeerde taak op onze vereniging is, bleek nadat hij er mee was gestopt. Er kwam geen vaste opvolger en we verloren de ene na de andere advertentie. In 2012 bleek hij niet langer zelfstandig te kunnen wonen; hij werd opgenomen in een verzorgingstehuis en moest zijn lidmaatschap opzeggen. Een jaar later overleed hij, 88 jaar oud.
Op 4 december 2012 overleed Louis Hijweegen (1953-2012)
Louis was een geboren bestuurder en schaakpropagandist. Dat bewees hij zowel in de Stichts-Gooise Schaakbond als in onze vereniging. Hij werd in 1997 lid, samen met zijn talentvolle dochters. Twee jaar later werd hij jeugdcoördinator van de door hem heropgerichte jeugdafdeling. Die kwam mede door het organiseren van het Schoolschaakkampioenschap van de Utrechtse Heuvelrug tot grote bloei. Louis nam in 2001 het initiatief om een jaarlijks open toernooi te houden, het Heuvelrugtoernooi. In 2007 verliet hij met zijn dochters onze vereniging om in zijn woonplaats Wijk bij Duurstede een nieuwe club op te richten. Het betekende het einde van onze jeugdafdeling. Louis stierf in het harnas. Tijdens een toernooi in Woerden werd hij onwel en overleed kort daarna. Louis was 59 jaar.
Op 23 augustus 2012 overleed Fred Bol.
Fred meldde zich in de tweede helft van de jaren zeventig bij onze vereniging aan en is bijna dertig jaar lid gebleven. Qua speelsterkte behoorde hij tot de subtop, met een uitschieter in het seizoen 1985-86 toen hij op een met Frans Jacobs en Jan Plante gedeelde eerste plaats eindigde. In de beslissingsdriekamp dolf hij het onderspit. In de eerste helft van de jaren tachtig is hij actief geweest als instructeur in de grote jeugdafdeling van Cor Brands. Zijn afscheid in 2005 was met pijn in het hart. We verhuisden dat jaar naar ’t Hoge Licht en van de maandag- naar de donderdagavond. Die avond, zijn bridgeavond, was voor hem heilig. Fred is 95 jaar geworden.
Op 29 april 2012 overleed Dick van Geet (1932-2012).
Dick was in zijn jonge jaren een prominente schaker die ook internationale bekendheid genoot door de opening die naar hem is vernoemd (1. Pc3). Toen hij in Doorn woonde is hij kort lid van onze club geweest. Nadat hij eerder als gastspeler aan het Henk Strijlandtoernooi had deelgenomen, meldde hij zich eind 2010 aan als lid. Wij wisten toen niet dat hij al ernstig ziek was. Dick speelde bij ons alleen mee in de interne competitie. In het seizoen (2011-12), het eerste dat hij vanaf de start meedeed, leek hij op weg naar de kampioenstitel. Halverwege stond hij bovenaan in de Kampioensgroep toen zijn ziekte hem noopte zijn lidmaatschap op te zeggen. Dick is tachtig jaar geworden.
Op 10 augustus 2011 overleed Henk Hengeveld (1919-2011)
Henk was ons oudste lid en toen enige erelid. Hij meldde zich in 1956 aan bij Het Wapen van Driebergen en bleef de club ook na de fusie in 1966 trouw. Hij was in zijn jonge jaren een van de sterkste schakers in de regio. Tijdens de oorlog werd hij tweemaal kampioen van de SC Zeist. Over zijn prestaties in Het Wapen van Driebergen is weinig bekend, waarschijnlijk heeft hij toen de onderlinge competitie meerdere malen gewonnen. Na de fusie behoorde hij lange tijd tot de top zonder de titel in de wacht te kunnen slepen. In 1969 eindigde hij gedeeld eerste maar ging de titel na loting naar Tinus Bakker. Henk heeft zich steeds enthousiast ingezet voor de club. Van 1959 tot 1974 was hij penningmeester. In de tijd dat hij nog een zuivelwinkel aan de Traaij had sponsorde hij de paastoernooien voor jeugd- en seniorleden met honderden eieren. In de 55 jaren van zijn lidmaatschap sloeg hij zelden een clubavond over. Henk is 91 jaar geworden.
Op 12 mei 2011 overleed Jan Waldmann.
Jan meldde zich in 1992 aan bij onze club. Hij bleek een enthousiast schaker te zijn die meestal in de interne competitie op een plaatsje in de middenmoot beslag legde. Ook voor de bondscompetitie kon men steevast een beroep op hem doen. De club had in de jaren negentig vijf teams en we komen zijn naam alleen in het eerste team niet tegen. Hij vond het ook leuk zijn clubgenoten van tijd tot tijd op een schaakpuzzel te trakteren die hij dan bij de speelzaal van De Enk op een demonstratiebord ten toon stelde. Helaas kreeg Jan te kampen met een ernstige spierziekte waardoor hij geleidelijk invalide raakte. Zijn vrouw bracht hem de laatste jaren naar de club. In 2006 dwong de ziekte hem als lid te bedanken. Jan is 74 jaar geworden.