In een heerlijk koele zaal traden er 22 schakers aan om 7 rondes aan snelschaak te spelen. Alle spelers werden in één grote poule ingedeeld, waar de indeling volgens het Zwitsers systeem bepaald werd. Erik Corneth had de nodige voorbereiding getroffen, en Ton van der Linden werd bereid gevonden om als toernooileider op te treden. Met 6 mooie flessen wijn als inzet brak de strijd los.
Al vlug was duidelijk dat Jaap Bij de Vaate dé te kloppen man was, die niet geklopt kon worden. Met een bijna perfecte score van 6.5/7 is hij voor de tweede maal op rij de winnaar van het toernooi. Op de tweede plek eindigde Eric Bies met een score van 5,5/7, en de derde plek was voor Johan de Groot met 5/7.
De ratingprijs ging naar de op de vijfde plek geëindigde Pepijn van der Sman, de jongste speler van de club, die – heel knap – 4.5/7 wist te scoren. Dat ook deze prijs uit een fles wijn bestond en Pepijn nog lang geen 18 is, mocht de pret niet drukken; zijn moeder was inmiddels langsgekomen, en kon duidelijk aangeven welke wijn het meest gewaardeerd zou worden.
De lotingprijs ging naar aanwaaier Ivo Israel. Waar Ivo eigenlijk alleen even wilde kijken hoe het eraan toe ging op de club, deed hij voor hij het wist mee aan het toernooi. Hij bleek het schaken nog lang niet verleerd te zijn, en wist ook een mooie score en uiteindelijk de 12e plek te behalen. De aanmoedigingsprijs ging naar Pim Jongeneel, die zijn uitstekende resultaten in de interne competitie helaas niet wist door te trekken naar het snelschaken. Naar eigen zeggen had de leeftijd daar zeker iets mee te maken. Gelukkig was leeftijd ook een factor in het bepalen wie de aanmoedigingsprijs zou winnen, zodat ook Pim een flesje mee naar huis kon nemen.
Eindstand:
