Doorn Driebergen 2 redt het niet tegen En Passant 2 

De voetballers van FC Utrecht hadden ons nog zo gewaarschuwd: hoed je voor de Spakenburgers. De Noormannen van het IJsselmeer kwamen, zagen en lieten een slagveld achter. En even vrolijk en luidruchtig als ze kwamen, vertrokken ze weer. Ons tweede team kan de wonden likken, als het CDA na de Statenverkiezingen.

De eerste die het onderspit delfde, was Mees. Hij kreeg met zwart de vierpionnenvariant van de Aljechin-verdediging op het bord.  Het leverde hem weliswaar snel materiaalvoordeel op, maar ten koste van ruimte en doorgeschoven witte pionnen. In het middenspel werd naar eigen zeggen aan beide kanten geklungel afgewisseld met hele leuke ideeën, en stukje bij beetje kon zijn tegenstander Mees verder onder druk zetten. In het eindspel van 6 zwarte tegen 3 witte pionnen en een paard had hij teveel tijd nodig om de a-pion met zijn koning op te halen. Daardoor konden zijn pionnen aan de andere zijde van het bord stuk voor stuk weggeplukt worden en moest hij zich uiteindelijk gewonnen geven.

Kort daarop was Guido aan de beurt. Hij zette zijn partij met d4 en c3 op en na een breekzet op e4 met wat afruil, hield hij een sterk loperpaar over. Het leverde hem pionwinst op nadat zijn tegenstander zijn a- en b-pion te snel opspeelde. Met twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel kreeg Guido een uiterst comfortabele stelling, al stond daar een gevaarlijke zwarte e-pion tegenover. De zo goed als gewonnen stelling werd verpest met een grafzet van zijn dame, waarna hij na enig tegensputteren kon opgeven. Na afloop verzuchtte Guido dat het tijd is voor een schaakpauze. 

De snelle 2-0 achterstand gaf op dat moment weinig hoop gezien de stand op de andere borden, waar Albert en Meinko het moeilijk hadden en Peer en Ronald redelijk stonden.

Peer speelde met zwart koningsindisch die door wit niet met e4 maar met Lg5 en e3 werd opgezet. Een oprukkende witte h-pion leek gevaarlijker dan het was en zoals het hoort werd de flankaanval beantwoord met een tegenstoot in het centrum. Geleidelijk aan kreeg Peer een licht voordeel dat uitgroeide tot een gevaarlijke aanval op de witte koning. Met 21. .. Pf4 dacht hij beslissend voordeel te krijgen, en dat bleek ook achteraf zo te zijn, zie diagram!

Maar dan had hij na 22. g3 niet moeten voortzetten met 22.  … Pxd3 maar met 22. … Dxg3+! Deze afwikkeling zou de computer hebben gehonoreerd met groot voordeel voor zwart. Na het gespeelde 22. … Pxd3 zag Peer de winst al snel niet meer zitten en werd besloten tot remise.

Ronald bezorgde in een Schotse partij zijn tegenstander na het afruilen van een aantal stukken een triple pion, optisch altijd leuk om te zien en met psychologische meerwaarde. Vervolgens won hij één van die pionnen, maar door een aantal minder nauwkeurige zetten raakte hij ook weer een pion kwijt. Er bleef een stelling over waarin ze beiden een dame en vijf pionnen hadden waarin het moeilijk was om iets te bereiken en daarom werd ook hier tot remise besloten.

Met nog twee partijen te gaan was de stand 1 – 3.

Albert trof aan bord 1 weer eens een tegenstander met een behoorlijk hogere rating. In het Italiaans besloot hij een gokje te wagen en offerde zijn loper voor de pionnen op h3 en g4. Maar ja, dan moet je aanval wel doorslaan. Dat lukte helaas niet, en toen hij zelf pionnen ging verliezen, bleef hij gewoon een stuk achter, en wist zijn tegenstander hem redelijk eenvoudig weg te drukken.

De langste partij werd gespeeld door onze vaste invaller Meinko (voor Han). Door een pionoffer kreeg Meinke een koningsaanval. In deze aanval miste hij naar eigen zeggen twee zetten die hem groot voordeel opgeleverd zouden hebben: 1) de opstoot f7-f5 beantwoorden met hoe toepasselijk met “En Passant” slaan en 2) geen afruil van de zwarte loper. Doordat er geen breekzet in de stelling  zat, sloeg zwart terug met een pionnenstorm en werd wit teruggedrongen naar de onderste rijen. Door gebruik te maken van de beperkte speelruimte van wit  en de zwarte pionnenovermacht op de damevleugel maakte hij op mooie wijze een einde aan de partij. Van de computer kreeg Meinko het commentaar: “Na een goed begin uit handen gegeven en een speciale vermelding voor zwart die een dameruil afdwong en daardoor een winnende stelling verkreeg”.

En zo werd de eindstand 1-5 bereikt. Doorn-Driebergen 2 heeft nog 2 wedstrijden te gaan om degradatie te ontlopen. Geen onmogelijke, maar wel een lastige opgave.

De detailuitslagen:
Doorn Driebergen 2 (rat:1591) En Passant 2 (rat:1579)15
1.Westreenen van, A. (Albert)(1634)Reichardt, T. (Thomas)(1864) 0 1
2. Stomphorst, R. (Ronald)(1657)Zijl, R. (Richard)(1646) 0,5 0,5
3. Putten van, P. (Peer)(1625)Koelewijn, J.J. (Jaap-Jan)(1631) 0,5 0,5
4. Ronner, M.P. (Meinko)(1652)Huygen, G. (Gijs)(1634) 0 1
5. Winkoop van, M. (Mees)(1508)Jong de, A. (Aart)(1510) 0 1
6. Grünbauer, G.C. (Guido)(1471)Roos, M. (Martijn)(1188) 0 1

Reacties zijn gesloten.