Nog net voor alle Corona maatregelen werd deze wedstrijd gespeeld. Houten had pas 1 matchpunt en Doorn-Driebergen 3. Dus een 4-punten duel. Eric Bies speelde al een week eerder omdat zijn tegenstander anders verhinderd was! De partij werd gespeeld naast een zaal waar een bruiloft bezig was en dat verstoorde voor beide spelers de concentratie. Na een lastige openingsfase had zwart wat voordeel maar dit glipte weg na een verkeerde keuze. Eric kon daarop vrij eenvoudig afwikkelen naar een gelijke stelling en bood remise aan. De andere 7 spelers zouden het karwei over een week moeten afmaken…
Rik van Drie kreeg met wit een Marshall gambiet op het bord, waarbij snel de dames werden geruild. Omdat zwart niet de goede velden voor zijn stukken kon vinden kwam Rik langzaam steeds beter te staan wat resulteerde in eerst het loperpaar, vervolgens in een pionoffer van de tegenstander om de dreigingen het hoofd te bieden. In een stelling waarbij beide spelers een loper en een toren hadden wilde Rik graag afwikkelen naar een lopereindspel omdat dat eenvoudiger te winnen leek dan een toreneindspel. Nadat Rik nog een pion gewonnen had en torenruil niet meer was te voorkomen gaf zwart op.
Jon van Midde met zwart voor Frans en wit ruilde zelf meteen op d5. Daarna kwam voorzichtig ….Le7, want Jon herinnerde zich een vorige scherpe partij tegen deze tactische tegenstander en vreesde Lg5. Even later speelde Jon, met pionnen op g6, g7, f7, vol zelfvertrouwen de “breekzet” g6-g5 en ging wat te drinken halen. Helaas… Dit keer blunderde niet zijn tegenstander maar hijzelf. Terug verschijnend aan het bord zag Jon ineens wat hij wat aangericht: Na zwarts …g6-g5?? zag hij een groot uitgevallen witte dame op f5 staan…Het was vrijwel meteen over. Met een wanhoopsoffer en weinig tijd bij wit probeerde zwart nog verwarring te zaaien…wit nam het stuk echter gewoon en even later kwam er ook nog eens een onaangenaam torenoffer op g7 en was de partij voorbij.
Jaap bij de Vaate boekte met zwart een fortuinlijke zege. Hij kwam matig uit de opening. Zijn tegenstander wist een dreigende aanval op te zetten maar gebruikte er wel erg veel tijd voor. Als hij in het middenspel een stuk zou hebben geofferd, zou hij een kansrijke stelling hebben gekregen. Maar wit aarzelde wat, waardoor Jaap de gelegenheid kreeg het centrum open te breken en het initiatief over te nemen. Zijn tegenstander zag zich zelfs genoodzaakt een kwaliteit tegen een pion te offeren. Omdat wit ook nog eens vrijwel door zijn tijd heen was, dacht Jaap dat de buit wel binnen was. Maar dat was veel te lichtvaardig gedacht. Wit produceerde in opperste tijdnood opeens de ene na de andere krachtzet en kwam, mede geholpen door het nonchalante spel van Jaap, opnieuw goed te staan. Opnieuw wist wit zijn kansen evenwel, begrijpelijk gezien de tijdnood, niet optimaal te benutten. Toen de kruitdampen aan het eind van de avond eindelijk opgetrokken waren en er een ongeveer gelijke stand overbleef, gaf wit echter als anticlimax en toren weg.
Gert Legemaat kreeg met wit via de Saemisch variant van het Koningsindisch een Ben-Oni structuur op het bord. Wit heeft dan een pionnetje op f3 die het witte centrum goed stut, nadeel is echter de verzwakking van de zwarte velden. Zijn tegenstander liet er geen gras over groeien en trok onverdroten te aanval op de koningsvleugel. Dat pakte niet goed uit want hij creëerde daarbij zwaktes in zijn eigen stelling die ernstiger waren dan die in die van Gert. Hij kon het initiatief overpakken en kon op een bepaald moment f4-f5 doorzetten. Dat was een tweesnijdende zet: Gert zette zijn tegenstander er stevig mee onder druk, maar anderzijds gaf hij wel de controle over veld e5 op. Toen Gert in de aanval het ijzer niet smeedde toen het gloeiend heet was kreeg zijn tegenstander gelegenheid mijn initiatief te neutraliseren, veld e5 te bezetten met eerst een hele sterke loper en daarna met een zo mogelijk nog sterker paard en een aanval op de damevleugel te ontketenen die Gert niet meer pareren kon.
Johan de Groot kreeg een Caro Kann tegen en speelde daartegen zijn favoriete systeem, waarbij zwart een pionoffer aannam. Wit kreeg daarvoor een voorsprong in ontwikkeling en verzwakkingen van de zwarte structuur. Johan schatte de stelling zelfs zodanig in dat hij ook nog een kwaliteit offerde in de stelling rechts door 14. c4!? te spelen in plaats van 14 Tb1. Objectief gezien niet goed, maar het gaf wit wel de hele partij kansen, en dwong zwart tot verdedigen.
Het leek er op dat zwart de witte aanval kon weerstaan, totdat Johan in de slotfase in stelling rechts nog meer complicaties op het bord toverde met 28 Pg5?!.
Als zwart het paardoffer aanneemt verliest hij veel materiaal of gaat hij mat door 29 Tf1+ Ke8 30 Lf7+Kd7 31 De6 mat. Met 28…Pg6 had zwart voordeel kunnen houden, maar dat was moeilijk te zien in tijdnood. In arren moede speelde zwart 28…De5 29 Dxe5 fxe5 30 Pf7 Pc6 31 Pxd8 Pxd8 32 Txe5 Ke7 33 Lc8. Er stond nu een min of meer gelijk eindspel op het bord. Beide spelers zaten inmiddels in de laatste minuut en Johan zag met een schuin oog dat Jeroen naast hem twee pionnen voor stond bij een 3-3 stand. Hij bood daarom remise aan, en zijn tegenstander accepteerde dat gelukkig. Een vreedzaam slot van een hectische partij!
Jeroen Bollaart speelde tegen een oude bekende; Henk Struikmans. Na de 14e zet van wit (14. Dxd4) stond de volgende stelling op het bord:
Jeroen was hier aan het puzzelen op 14… dxe5 15. fxe5 Pxe5 16.Pxe5 Dc7 met aanval op het gepende paard op e5. Als zwart dat paard terugwint, houdt hij 1 pion meer over. Jeroen speelde 14….dxe5 15.fxe5 en zag toen pas dat wit na 15….Pxe5 16.Pxe5 Dc7 uit de penning kan stappen met 17.Df4 (de pion van f4 is na de 15e zet immers weg) met aanval op f7. Ook met 17.Df2 is die aanval op f7 mogelijk doordat het witte paard van de f-lijn is verdwenen. Zwart kan dat weliswaar het paard op e5 slaan maar na 17. …Lxe5 18. Dxf7+ Kd8 staat het materieel gelijk maar houdt zwart een vreselijk stelling over. Jeroen besloot toen tot het betere 15…0-0. Na 16. Tad1 (beter was 16.Tae1 om daarna met 17.Lf3 veld e5 nog een keer te dekken) kon hij alsnog de pion op e5 winnen met 16. …Pxe5. Na 17.Pxe5 zou de aanval op het gepende paard met 17. …Dc7 dan wel werken. Henk besloot daarom tot 17.Dh4 en zwart bleef een gezonde pion voor. Het eindspel was ook nog interessant: ongelijke lopers en een e- en f-pion voor zwart. Jeroen kende, uit het boek ‘100 Endgames You Must Know’ deze verdedigende set-up:
Wit kan Lg2-h1-g2 blijven doen, het is remise. Het gaat er om dat je het ‘breekveld’, in dit geval f3, controleert met koning en loper én de andere pion (e4) aanvalt. De zwarte koning kan zijn f-pion niet helpen met Kg4 omdat pion e4 dan wordt geslagen. Het lukte Jeroen om de witte loper buiten het kwadrant e1-e4-h4 te houden. Daardoor kon hij f4-f3 wel voor elkaar krijgen. Toen de pionnen eenmaal op de 3e rij stonden ging hij met zijn koning naar d3 en met de loper op b4 kon wit de promotie van de e-pion niet meer tegenhouden. Het was de laatste partij die nog bezig was, met een tussenstand van 3,5-3,5 dus hiermee werd de teamwinst behaald!
De spannende tussenstand onderaan in HKA is nu: (NB Er is een grote kans dat de competitie vroegtijdig wordt gestopt.)
| Team | MP | BP |
| 7. S.V. Doorn-Driebergen 1 | 5 | 25,5 |
| 8. Sc Zeist 1 | 5 | 24,5 |
| 9. U.C.S. De Rode Loper 1 | 3 | 17.5 |
| 10. S.V. Houten 1 | 1 | 22,0 |
De detailuitslagen:
| S.V. Houten 1 | – | S.V. Doorn-Driebergen 1 | 3,5 | 4,5 | |
| 1. | Valstar, J.R. (Johan)(2050) | – | Bies, E. (Eric)(1990) | 0,5 | 0,5 |
| 2. | Wijk van, P.A. (Peter)(1907) | – | Vaate bij de, J. (Jaap)(*) | 0 | 1 |
| 3. | Hill, N.I. (Nick)(1931) | – | Groot de, J.A. (Johan)(1992) | 0,5 | 0,5 |
| 4. | Struikmans, H. (Henk)(1817) | – | Bollaart, J.A.L. (Jeroen)(1884) | 0 | 1 |
| 5. | Busstra, F. (Freek)(1828) | – | Legemaat, G. (Gerrit)(1918) | 1 | 0 |
| 6. | Verstege, V. (Vincent)(1722) | – | Midde van, J.P. (Jon)(1904) | 1 | 0 |
| 7. | Jentink, J. (Joop)(1700) | – | Drie van, R. (Rik)(1885) | 0 | 1 |
| 8. | Jonge de, J.L. (Jan)(1732) | – | Huibers, A.A.J.M. (Arnoud)(1791) | 0,5 | 0,5 |
