Om ons wat verder van de degradatieplekken te verwijderen, moesten we tegen Oud Zuylen Utrecht een goed resultaat neerzetten. Ook bij OZU kwamen we weer veel dubbel-leden tegen.
(Door drukte van de webmaster verschijnt dit verslag wat later dan normaal.)
Jon van Midde z’n tegenstander was als teamleider vlak voor de partij nog allerlei papieren aan het ordenen en leek niet erg geconcentreerd…Jon vroeg zich na 3 dramatische interne verliespartijen op rij af hoe te spelen, voorzichtig of juist niet….maar nam zich vooral voor: niet zoals in de interne teveel opstaan om rond te kijken bij de anderen! Zijn tegenstander maakt een fout in het vroege middenspel, verliest een paard en geeft op. Voor de 3e keer in de externe gaf Jon’s tegenstander gewoon een stuk weg….
Arnoud Huibers speelde met zwart en won een pion in het middenspel door een rekenfout van wit. In het eindspel speelde hij echter te snel, zag mat in twee over het hoofd en was dus niet tevreden met de remise.
Jaap bij de Vaate speelde met zwart tegen een tegenstander die naar zijn gevoel duidelijk sterker was. Zijn tegenstander bleek goed op de hoogte van de opening die Jaap speelde en kreeg dan ook een betere stelling. In het vroege middenspel wist Jaap zich echter met een tijdelijk pionoffer aan de druk te ontworstelen en kreeg zelfs een iets betere stand. (Na afloop van de partij legde zijn tegenstander hem uit op welke wijzen Jaap zijn voordeel had kunnen uitbouwen. Zijn tegenstander had duidelijk meer gezien!) Met één onbezonnen, gemakzuchtige, impulsieve zet werd het voordeel echter teniet gedaan en kwam Jaap in een verloren stelling terecht. Met secuur spel wist zijn tegenstander hem gedecideerd tot overgave te dwingen.
Eric Bies verwisselde in de opening twee varianten, maar had dat zelf niet door. Na wat “schijnoffers” in de opening won Eric z’n materiaal terug omdat zijn tegenstander de fout niet weerlegde. Eric won zelfs een pion en later nog eentje en weigerde het remise aanbod. De ingewikkelde partij had echter teveel tijd gekost waardoor hij in het eindspel moest berusten in remise.
Gert Legemaat was in een agressieve bui tegen OZU. In een semi-slav liet hij zich met wit in op de messcherpe Botwinnik-variant. De opening verliep goed: Gert had met name in correspondentiepartijen ervaring op gedaan met deze variant en daar was voldoende van blijven hangen om goed uit de opening te komen. Na17 zetten was de volgende positie ontstaan:
18.Le3 was hier een degelijke zet geweest voor wit: de ietwat buitenspel staande loper wordt geactiveerd en de centrumpion gestut. Direct aanvallen op de damevleugel zag er echter ook aantrekkelijk uit. Gert had het gevoel dat het ijzer al heet genoeg was om te smeden, verwierp Le3 en speelde 18.a4? Dat was helaas de verkeerde pion: aanvallen op de damevleugel was de goede geachte maar 18.a4 was de verkeerde uitvoering: 18.b3 was de aangewezen zet waarna wit in het voordeel komt. Na 18.a4 volgde cxd4 19.axb5 Dxb5 en zwart stond substantieel beter. Het werd daarna nog een hele partij, maar zwart bleef zijn voordeel behouden en trok uiteindelijk de zege naar zich toe.
Johan de Groot kwam terecht in een lange theoretische variant van het Siciliaans, en daar was hij op zich wel blij mee. Zijn tegenstander koos voor dameruil om de stelling te vereenvoudigen, maar wit bleef druk houden en kon zijn positionele voordeel uitbouwen, wat uiteindelijk de zwakke zwarte pion op f4 opleverde. Er ontstond een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen tegen één, wat op zich gewonnen was voor wit, maar niet bepaald eenvoudig. Op zet 63 ging Johan te enthousiast met zijn koning naar voren (e7), waardoor zwart alsnog naar remise kon afwikkelen.
Erik Corneth speelde tegen Sander Blok. Het was de derde ontmoeting met zijn tegenstander. Het onderlinge resultaat was gelijk. Sander won enkele seizoenen geleden de eerste partij, Erik vorig jaar nog de tweede. Beide partijen waren spectaculair dus dat beloofde wat. Zoals verwacht kwam er een Aljechin op het bord. Wit koos voor een hele degelijke opbouw met meer ruimte en snelle ontwikkeling. Zwart had daarentegen grip op het centrum, geen zwakte en bleef flexibel door zijn rokade uit te stellen.
In het middenspel veranderd de partij snel. Na een provocatie van zwart besluit wit om lang te rokeren waarop Erik de aanval op de damevleugel opent. Sander had pardoes een pion kunnen winnen, nadat Erik deze vergat te dekken, maar durfde het niet aan vanwege de compensatie waar na afloop op respectvolle wijze over werd gediscussieerd. Vervolgens offert Sander een kwaliteit voor dynamiek en een koningsaanval. Met een handige tussenzet, welke van te voren niet gezien was door beide spelers, kon Erik onder verbeterde omstandigheden de kwaliteit aannemen. Er volgt een min of meer gedwongen massaruil af. In het eindspel vind Erik het juiste plan maar omdat Sander veel weerstand bied komt het uiteindelijk neer op één enkel tempo.
Er had zeker meer in gezeten deze keer, maar OZU hield de winst in huis.
De detailuitslagen: (de ratings waren op de site al actueler)
| S.C. Oud Zuylen Utrecht 1 | – | S.V. Doorn-Driebergen 1 | 4,5 | 3,5 | |
| 1. | Eeden van, E. (Ed)(2074) | – | Bies, E. (Eric)(1990) | 0,5 | 0,5 |
| 2. | Blok, S. (Sander)(2047) | – | Corneth, E. (Erik)(2004) | 0 | 1 |
| 3. | Boogaart van den, J.M.C. (Jan Maarten)(2027) | – | Groot de, J.A. (Johan)(1992) | 0,5 | 0,5 |
| 4. | Dissel, H. (Henk)(1908) | – | Vaate bij de, J. (Jaap)(0) | 1 | 0 |
| 5. | Graaf de, E.G.A. (Evert)(1912) | – | Legemaat, G. (Gerrit)(1918) | 1 | 0 |
| 6. | Weegenaar, B.W. (Bertrand)(1888) | – | Midde van, J.P. (Jon)(1904) | 0 | 1 |
| 7. | Kuijper, D. (Daniel)(1834) | – | Drie van, R. (Rik)(1885) | 1 | 0 |
| 8. | Wagenaar, H.T. (Harm Theo)(1853) | – | Huibers, A.A.J.M. (Arnoud)(1791) | 0,5 | 0,5 |
