Met drie invallers naar de nummer twee was vragen om moeilijkheden. Peter Egelie werd vervangen door Han de Wit, Jaap Bij de Vaate door Guido Grünbauer en op bord 1 was dit Peer van Putten i.p.v. Eric Bies.
(De volgorde van de resultaten is helaas niet bekend.)
Guido probeerde een Tjechische verdedigings strategie…..maar na 14 zetten blunderde hij een paard…de goede vorm is er de laatste weken niet meer.
Han probeerde aan bord 7 met de London opening een vesting op te bouwen met het doel om minimaal een remise te scoren tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Na 28 zetten gaf zijn tegenstander met nog 5 minuten op de klok de winstpogingen op en werden de punten gedeeld.
Gert kreeg met wit aan bord 5 een Grunfeld op het bord. Hij speelde een zijvariant die zijn tegenstander niet goed kende. Deze gebruikte daardoor veel tijd, hij bleef echter wel de goede zetten doen. Verder dan een licht overwicht kwam Gert niet. Nadat hij na liet e5 te spelen kon zijn tegenstander deze zet doen en was de stelling volkomen gelijk. Gert had weliswaar een pionnetje extra maar zijn pionnenstructuur was verbrokkeld waardoor hij zich moest beperken tot het verdedigen van zwakke pionnen. Zijn tegenstander kon ook niets forceren en dus werd tot remise besloten.
Vooraf werd al vermoed dat de rol van invaller Peer aan bord 1 vergelijkbaar zou zijn met talloze personages uit de film “Al Quiet on the Western Front”: die van kanonnenvoer. Helaas kwam dat vermoeden uit. Het krachtsverschil met Daan Schönberger (500 elopunten) was eenvoudig te groot. Peer probeerde het nog wel met een Kings Indian Attack, die beantwoord werd met een Kings Indian Defence, maar al na een zet of tien waren de rollen van aanvaller en verdediger omgedraaid. Op één of andere manier kreeg Peer zijn stukken op de damevleugel niet goed ontwikkeld of kwamen ze op ongelukkige velden te staan. Pionverlies, een verslechterende stelling en een blunder maakten het lijden kort.
De zwartpartij van Jon ging pas een kwartier later van start, want zijn tegenstander Jorn (scheelt maar 1 letter!) van Beek moest misschien van ver komen, hoe dan ook, hij leek het later komen gewend ( en zijn teamgenoten ook) en er kwam een koningsgambiet op het bord. Niet het klassieke gambiet, want dan verdedigt zwart na 2…exf4 die gambietpion met …g5, er werd nu 1.e4 e5, 2.f4 d5, 3. exd5 exf4 gespeeld. Na de openingszetten kwam zwart er iets beter uit. Onzekerheid sloop echter toch toe, toen Jorn met Pe4 de loperaanval op zijn toren negeerde, en daarmee niet alleen zelf die loper aanviel, maar ook een verwoestend familieschaak dreigde. Gelukkig kon zwart zijn loper veilig zetten en de andere dreiging pareren. Daarna werd er nog wel wat geprobeerd hier en daar, maar bood Jon na een zet of 30 in gelijke stand remise aan. Jorn ging toen, aan zet zijnde, rustig eerst de andere borden langslopen om te kijken hoe het stond, voor hij het remiseaanbod na zeker nog een minuut of 10 aannam.
Erik speelde een frans gambiet aan de witte zijde. Zwart geeft de pion direct terug en kiest voor normale ontwikkeling. Na een paar zetten theorie beginnen de schermutselingen. Zwart probeert zwakten uit te lokken op de dame vleugel terwijl wit niet geheel stiekem een koningsaanval opzet. Erik breekt uiteindelijk door in de zwarte stelling maar wil het dan te mooi doen en pardoes staat zijn dame in. De partij is dan eigenlijk voorbij. Eigenlijk, want wit offert zijn toren tegen 2 pionnen om zijn dame te redden. Even later kiest zwart voor een kwaliteitsoffer om tegenspel te minimaliseren. De muziek is bijna geheel uit de stelling en het onmogelijke gebeurt. Zijn tegenstander geeft een stuk weg en Erik wint daardoor.
Johan speelde met zwart tegen een tegenstander die koos voor een wel heel tamme opening met 1 e4 e5 2 Pf3 Pc6 3 d3. Door gezonde zetten te doen kon Johan eenvoudig gelijk spel behalen. De witspeler bleef metselen met zetten als h3, c3, b3 en a3, en het duurde meer dan twee uur voordat er iets van het bord afging. Het evenwicht werd echter niet verbroken, en met nog beperkte bedenktijd over bood wit remise aan, wat door Johan werd aanvaard (de match was toen al beslist).
De detailuitslagen:| Moira Domtoren 1 (rat:1971) | Doorn Driebergen 1 (rat:1796) | 5 | – | 3 | |
| 1. | Schönberger, D.H.B. (Daan)(2133) | Putten van, P. (Peer)(1625) | 1 | – | 0 |
| 2. | Hendrikx, N. (Niels)(2148) | Groot de, J.A. (Johan)(2010) | 0,5 | – | 0,5 |
| 3. | Hertog ten, A. (Albertus)(1934) | Corneth, E. (Erik)(2056) | 0 | – | 1 |
| 4. | Verweij, L.A. (Kees)(1993) | Grünbauer, G.C. (Guido)(1471) | 1 | – | 0 |
| 5. | Andriessen, B.J. (Bart Jan)(1887) | Legemaat, G. (Gerrit)(1849) | 0,5 | – | 0,5 |
| 6. | Janse, E.W. (Erik)(1956) | Drie van, R. (Rik)(1904) | 1 | – | 0 |
| 7. | Kraker de, J.A. (Johnny)(1890) | Wit de, J.M. (Han)(1567) | 0,5 | – | 0,5 |
| 8. | Beek van, D.J. (Jorn)(1828) | Midde van, J.P. (Jon)(1883) | 0,5 | – | 0,5 |
