We waren weer compleet en hadden hoge verwachtingen van de strijd tegen de Rode Loper 1. Ondanks gemiddeld meer dan 100 elo punten meer, werd het een benauwde 4-4.
Rik kreeg met wit een semi-Slav op het bord. Zijn tegenstander speelde snel en kon mogelijk daardoor niet de juiste velden vinden voor zijn stukken. Rik kreeg hierdoor een sterk initiatief en won een gezonde pion. Na een zet of 20 kon Rik nog een pion winnen maar zou zijn tegenstander mogelijk veel compensatie krijgen. Rik besloot daarom een veilige voortzetting te kiezen waarbij zwart’s ontwikkeling nog steeds achterbleef. Het witte initiatief leverde echter ook stukwinst op en na een dreiging om nog meer materiaal te verliezen gaf zwart op.
Jon speelde aan bord 8 met wit bepaald geen dijk van een partij, zijn eigen woorden. Zijn tegenstander was dezelfde als van vorig jaar tegen Rode Loper 1. Nu was Jon voorzichtiger, zijn tegenstander was wellicht uit op revanche. Er kwam een Panov op het bord, maar ook nu leek zwart er weer probleemloos uit te komen. Even later diende zich toch een aantrekkelijke tactische mogelijkheid aan voor wit, maar de consequenties waren Jon in reeds slinkende bedenktijd niet duidelijk, en hij koos eieren voor zijn geld: een minder riskante afwikkeling. De muziek was er daarmee wel uit en wits remiseaanbod werd na enig nadenken door zwart aangenomen. Toch maar het halve ei genomen.
Peter mocht aantreden tegen de kleinzoon van onze oud penningmeester Leo Lewin. Hij speelde met zwart het geweigerd damegambiet wat een gelijk opgaande strijd gaf , maar hiervoor had hij wel (erg)veel tijd verbruikt. Op zet 27 moest Peter kiezen uit twee mogelijkheden welke beide goed waren (achteraf). De gekozen zet gaf wit nog wel spel/aanval wat hem opnieuw veel tijd vergde. Helaas ging hij op 33e zet door de vlag.
Jaap speelde met wit een partij met twee gezichten. Na een zet of 12 had hij groot voordeel en zijn tegenstander dacht ook nog eens heel lang na. Jaap had nog maar een paar minuten verbruikt en zijn tegenstander al meer dan drie kwartier. In gedachten had Jaap het punt al geteld. Maar tegelijkertijd was, na al dat wachten en niks doen, de interesse voor de partij wel danig verminderd. Dat leidde op zet 14 tot een grafzet die alle voordeel weer uit handen gaf. En toen Jaap ook nog eens onnadenkend rokeerde, lanceerde zijn tegenstander een prachtig stukoffer dat onmiddellijk tot verlies leidde. Jaap wist de partij nog een zet of tien te rekken met verbruik van bijna al zijn tijd, maar de nederlaag was onontkoombaar.
Gert kreeg het Jobava-systeem: 1.d4 Pf6 2.Pc3 d5 3.Lf4 tegen zich. Wit kreeg vanuit de opening wat ruimtevoordeel maar zag geen kans daar echt gebruik van te maken. Na lang gemanoeuvreer kreeg Gert de kans het centrum open te breken en voordeel te behalen. Hij belandde in een gewonnen eindspel, maar het was niet eenvoudig om in de weinige bedenktijd die hem nog restte steeds de beste zet te vinden. Dat ging lang goed totdat de volgende stelling op het bord kwam:
De stelling is totaal gewonnen voor zwart, maar er is slechts 1 zet die tot winst leidt; Lxg5! Na hxg5 kan het paard de zwarte randpion niet tegenhouden en de koning kan geen 2 pionnen onder controle houden. Gert zag het helaas niet en speelde Lg3. Dat was nog genoeg voor remise, maar na nog een fout zat zelfs dat er niet meer in.
Erik kwam met zwart vanuit de opening goed te staan maar moest daar echter veel tijd voor gebruiken. Mogelijk heeft de witspeler, in deze fase, een kans gemist om het initiatief te nemen. In de overgang naar het middenspel kon Erik een aanval opzetten die alsmaar sterker werd en uiteindelijk niet te stoppen was. Om het af te maken moest de zwartspeler weer veel tijd investeren en dat maakte de partij op de klok nog spannend. Wit kon uiteindelijk stuk verlies niet ontkomen en gaf, na ook nog eens een blunder te maken, terecht op.
Johan kon één van zijn favoriete openingen spelen, het Evans gambiet. Zwart ging na 12 zetten de fout in, waarna Johan een sterke aanval kreeg. Het lukte echter niet om de beslissing te forceren, en op de 25e zet ontstond deze stelling:
Wit had hier het beste kunnen spelen 26 Dc4+, Kh8 27 Td6! en 26… Txd6 27 exd6 Dxd6 gaat niet wegens 28 Txh5 met damewinst. Johan speelde echter 26 Txh5 en kwam terecht in een beter toreneindspel met een pluspion dat zwart wellicht remise had kunnen houden. Zijn tegenstander speelde dit minder nauwkeurig en verloor nog een pion. Met twee verbonden vrijpionnen kon Johan vervolgens het punt binnenslepen.
Eric kreeg een complexe stelling op het bord waarbij het initiatief bij zijn tegenstander(wit) lag. De stelling bleef de hele partij erg gesloten waarbij Eric te weinig spel had. Het middenspel zonder dames ging langzaam over in een eindspel. Wit won een pion, maar kon daar niet veel mee. Na lange manoeuvres waarbij Eric er vooral op moest letten dat zijn tegenstander nergens binnen kon komen, werd na 116(!) zetten tot remise besloten. Hiermee was de uitslag 4-4 geworden.
De detailuitslagen:| Doorn Driebergen 1 (rat:1932) | De Rode Loper 1 (rat:1812) | 4 | – | 4 | |
| 1. | Bies, E. (Eric)(1986) | Prins, J.H. (Jan)(2004) | 0,5 | – | 0,5 |
| 2. | Groot de, J.A. (Johan)(2000) | Dissel, H. (Henk)(1869) | 1 | – | 0 |
| 3. | Corneth, E. (Erik)(2046) | Scholten, M. (Marcel)(1757) | 1 | – | 0 |
| 4. | Vaate bij de, J. (Jaap)(2076) | Aldenberg, H. (Hendrik)(1690) | 0 | – | 1 |
| 5. | Legemaat, G. (Gerrit)(1884) | Weise, D. (Daniel)(1843) | 0 | – | 1 |
| 6. | Drie van, R. (Rik)(1878) | Regeling, C.N. (Chris)(1779) | 1 | – | 0 |
| 7. | Egelie, P.L. (Peter)(1675) | Mol, W. (Wim)(1810) | 0 | – | 1 |
| 8. | Midde van, J.P. (Jon)(1914) | Zwamborn, T. (Thom)(1744) | 0,5 | – | 0,5 |
