Han de Wit trof een taaie verdediger, die zeer voorzichtig de Londense opening verdedigde en in een gesloten stelling met al het zware materiaal nog op het bord werd na 37 zetten de vrede getekend. Bij de analyse achteraf bleek dat Han terecht niet was ingegaan op een aangeboden stukoffer.
Peer van Putten bereikte in de ons welbekende Londen-opening met zwart een gelijkwaardige stelling, maar op het moment dat hij het initiatief kon nemen, verloor hij volstrekt nodeloos een pion. Zijn stelling stortte in, en zijn tegenstander overzag een mat in twee. Hieruit hoop puttend, ging Peer in een alles-of-niets Schwindel op mat of eeuwig schaak spelen. En dat lukte: op het moment dat zijn stelling achteraf op min 9 getaxeerd werd, ging wit in de fout en kwam er het volgende mooie matbeeld op het bord na wits verkeerde dame zet naar f3 waarop Peer f7 – f5 speelde.
Achteraf bleek dit onze enige winstpartij, na een kleine onderbreking vanwege een brandje buiten sloeg de vlam in de pan op de overgebleven borden en werden bizarre wendingen waargenomen.
Zoals bij Guido Grünbauer, die na een Engelse opening en afruil van enkele stukken achterbleef met een matdreiging van dame en zwarte loper. Hij kreeg nog wel twee vrijpionnen maar had te veel tijd geïnvesteerd om de matdreiging met terugtrekking van de dame te pareren. Met nog 12 seconden op de klok gaf zijn tegenstander pardoes zijn dame gratis in de aanbieding en kwamen de spelers een sportieve remise overeen.
Ab van Westreenen trof een sterke tegenstander, die met een koningsgambiet opende en heel strak en alle tijd nemend naar een gewonnen stelling manouvreerde. De f7 pion van zwart kwam door de open f lijn al snel onder druk en toen ook nog dame en paard in de stelling kwamen was er geen houden meer aan.
De tussenstand was 2 – 2 met nog twee partijen bezig. Mees van Winkoop speelde de Aljechin opening , maar zijn tegenstander leek daar prima op voorbereid te zijn. De voorwaartse e-pion werd snel afgeruild, waarna Mees wat sneller volledig ontwikkeld stond. Een aanval op de damevleugel mislukte toen zijn tegenstander het centrum open gooide, waarbij Mees in het centrum een pion dreigde te verliezen. Door een slordigheidje verloor Mees ook nog een randpion. Met een wanhoopsaanval op de koning kreeg Mees in tijdnood nog een pionvork tegen dame en toren en moest opgeven.
De tussenstand werd hiermee 2-3 en alle hoop was gevestigd op Ronald Stomphorst die met een pion meer niet echt tot een goede aanval was gekomen en in wederzijdse tijdnood genoegen moest nemen met remise.
Het Dikke Torentje ging met de winst huiswaarts naar Eemnes.
| Doorn Driebergen 2 (rat:1621) | Het Dikke Torentje 1 (rat:1671) | 2,5 | – | 3,5 | |
| 1. | Westreenen van, A. (Albert)(1651) | Man de, B. (Burg)(1808) | 0 | – | 1 |
| 2. | Stomphorst, R. (Ronald)(1656) | Eek, J.C.J. (Jacob)(1833) | 0,5 | – | 0,5 |
| 3. | Putten van, P. (Peer)(1603) | Sprong, M.J.H.M. (Martin)(1652) | 1 | – | 0 |
| 4. | Wit de, J.M. (Han)(1575) | Reeskamp, S. (Sicco)(1637) | 0,5 | – | 0,5 |
| 5. | Winkoop van, M. (Mees)(*) | Gevaert, H. (Hans)(1553) | 0 | – | 1 |
| 6. | Grünbauer, G.C. (Guido)(*) | Hofelt, P.J. (Pieter Jan)(1540) | 0,5 | – | 0,5 |
