Vorig jaar verloren we de bekerwedstrijd tegen ZZC en in de reguliere competitie werd het een moeizame 4-4, dus we waren gewaarschuwd.
Rik van Drie speelde met zwart tegen Gijs van Breukelen, bekend van het componeren van schaak-studies waar grootmeesters als Tal hun waardering over hadden uitgesproken. Via een kleine zetverwisseling kwam er een minder bekende variant van de benoni op het bord. Op een gegeven moment dacht wit met een kleine combinatie een kwaliteit te winnen maar door Rik was als beter voor zwart ingeschat: de belangrijke fianchettoloper werd immers geruild voor een nog niet zo aktieve toren. Beide spelers dachten op dat moment dus dat ze beter stonden.
Rik had echter gelijk: via de vrijgekomen diagonaal kon hij met dame en loper binnenkomen en werd de witte koning over het hele bord gejaagd. Alles moest wel met schaak want ondertussen dreigde wit mat in 1 te geven. Nadat de witte koning weer teruggejaagd was naar de koningsvleugel en zwart onderweg nog een toren had gewonnen gaf wit op, 0-1.
Eric Bies had een licht openingsvoordeel en een mooi paard op f5. Hij kwam voor de keuze voor een rustige loperzet of een offer met deze loper. Hij koos voor het laatste wat veel te optimistisch was. Zwart had een goede verdediging maar koos daarna niet altijd de beste voortzetting waardoor de compensatie toenam en op het moment dat praktisch de partij gelijk stond dacht Eric, in grote tijdnood, zijn paard kwijt te raken. Dat was echter niet zo maar om ruimte te maken werd een pion teruggegeven. Dit werden er twee en zwart kreeg ook weer aktief stukkenspel. Na een vorkje was het ineens over, 1-1.
Met zwart speelde Erik Corneth een Aljechin na e4 van zijn tegenstander, Eddy Faber. Al snel komt de gevreesde ruilvariant op het bord met meer ruimte voor de witte stukken en een controversieel zwart paard op b6. In het middenspel, na wat geschuif, wil wit een pion offeren. Dit word niet aangenomen en zo ontstaat er wat ruimte voor de zwarte stukken.
Het word snel gecompliceerd en de klok begint zich steeds meer te gelden. Wit ziet iets over het hoofd en verliest een kwaliteit maar gaat vervolgens vol in de aanval. Erik wilde per se initiatief houden en offert een stuk voor de nodige tactische dreigingen als mat op de onderste rij en overbelasting van de witte stukken. Wit trekt aan de noodrem en biedt dameruil aan maar kan daarna niet voorkomen dat Erik promoveert tenzij een volle toren verloren gaat, 1-2.
Johan de Groot kon in de opening met wit niets bereiken, en hoewel de stelling niet uit evenwicht was had zijn tegenstander een licht initiatief. Hij wist dat door te zetten en in een eindspel van Toren+ Paard (wit) tegen Toren+ Loper (zwart) uiteindelijk een pion te winnen. Het eindspel was vervolgens voor Johan niet meer te houden, maar gezien de stand in de match (2-1 voor Doorn-Driebergen) bereidde hij zich al vast mentaal voor op het snelschaken, 2-2.
En dat betekende inderdaad (eerst) vluggeren met het speeltempo van 2×5 min + 3 sec met verwisselde kleuren. Mogelijk hadden we wat voordeel van het snelschaaktoernooi van 4 dagen geleden. We wonnen nu wel overtuigend met 0-4 en gaan zodoende verder in de beker.
De detailuitslagen van de reguliere wedstrijd:
| ZZC | – | S.V. Doorn-Driebergen | 2,0 | 2,0 | |
| 1. | Brakel van, N. (Nico)(1899) | – | Bies, E. (Eric)(2012) | 1 | 0 |
| 2. | Faber, E. (Eddy)(1899) | – | Corneth, E. (Erik)(1973) | 0 | 1 |
| 3. | Brakel van, R. (Remco)(1784) | – | Groot de, J.A. (Johan)(2022) | 1 | 0 |
| 4. | Breukelen van, G.J. (Gijs)(1841) | – | Drie van, R. (Rik)(1875) | 0 | 1 |
