Alwin van Ee kreeg aan bord 1 een remiseaanbod in een stelling die zeker niet beter was voor hem. ‘Een winstplan kon hij volgens eigen zeggen niet vinden, een verliesplan wel. Dus koos hij eieren voor zijn geld, of beter gezegd, een half ei in plaats van die smartelijke lege dop. Achteraf dacht zijn tegenstander er precies hetzelfde over. De partij was dan ook redelijke foutloos, maar weinig opwindend.’
Aan bord 2 kreeg Peer van Putten een Alapin-variant van de Siciliaanse opening op het bord (1. e4 c5 2. c3) die zwart dermate passief behandelde dat wit na een zet of tien al een heel prettige stelling met ruimteoverwicht had. Toen zwart met de verkeerde pion de stelling opende en dameruil toeliet, kon wit met zijn lichte stukken de hele stelling beheersen. Hij hoefde alleen maar de druk op te voeren tot de zuchtende tegenstander geen vin meer kon verroeren. Na een zet of dertig stortte de zwarte stelling in. Zwart kon opgeven maar bleef tegen beter weten in nog twintig zetten doorspelen. De overwinning van wit kwam gelukkig geen moment in gevaar.
Aan bord 3 speelde Ab van Westreenen een Slavische opening met 2… , c6 en 3 Pc3, Pf6. Op de 11e zet verloor zijn tegenstander, door in de verkeerde volgorde af te ruilen een stuk tegen een pion. Op de 24e zet gaf Ab het stuk weer terug en kreeg daarvoor 3 pionnen of Toren tegen loper en 2 pionnen terug. Zijn tegenstander koos voor het laatste. Na 34 zetten gaf zijn tegenstander op. Leuk detail: nadat z’n tegenstander had opgegeven werd Ab door Peer, die nog druk aan het schaken was, op z’n arm getikt en die zegt droog, wijzend naar zet 32: “Dg3x mat”. Totaal niet gezien!!
Tja wit op bord 4, niet Ton van der Linden’s ding. Hij opende met e4, stiekem hopend het Evans-gambiet tegen te krijgen. Zwart speelde echter Frans. Nu wist Ton dat je met De2 veel theorie kan vermijden, maar dan moet je het direct spelen en niet eerst d4 wat hij deed. Na een pionoffer kreeg hij wel spel en dreigingen, maar zijn tegenstander doorzag alles en meer dan remise zat er niet in.
Aan bord 5 speelde Rene Brands een voor hem niet zo bekende Siciliaan. Met een inactieve dame, een slechte tegen een goede loper en een pion achter vond Rene het tijd om op te geven.
Aan bord 6 had Dirk Rijneker een redelijk goede aanval, maar verspeelde na zet 21 een pion. Dat verlies was nog wel te dragen maar na 28 zetten liet hij een loper insluiten. Hij kon meteen opgeven.
Aan bord 7 speelde invaller Jan Hellevoort een degelijke remise. Na de remise realiseerde Jan zich dat hij misschien even had moeten overleggen en toch proberen op winst te spelen.
Bastiaan Gramser speelde aan het 8e bord een Engelse partij. Het ging redelijk gelijk op al kreeg zwart een aanval op de koningsvleugel die hij makkelijk kon weerleggen al kwam hij niet echt aan een tegenaanval toe omdat zijn zware stukken redelijk passief gepositioneerd stonden en zwart zijn pionnenstructuur in stand hield. Bastiaan ging risicos nemen wat hem een paard en meteen de partij kostte.
De detailuitslagen:
| S.V. Doorn-Driebergen 3 | – | S.V. TRIO 1 | 3,5 | 4,5 | |
| 1. | Ee van, A.R. (Alwin)(1685) | – | Remkes, M.N.J. (Maarten)(1774) | 0,5 | 0,5 |
| 2. | Putten van, P. (Peer)(1584) | – | Geer jr. van de, D. (Dirk)(1649) | 1 | 0 |
| 3. | Westreenen van, A. (Albert)(1822) | – | Dijk van, H. (Hans)(1585) | 1 | 0 |
| 4. | Linden van der, A.L. (Ton)(1495) | – | Müller, J.T. (Hans)(1552) | 0,5 | 0,5 |
| 5. | Brands, E.R. (Rene)(1402) | – | Mijderwijk, C.B. (Kees)(1556) | 0 | 1 |
| 6. | Rijneker, D.W. (Dirk)(1414) | – | Woudsma, R.C. (Ron)(1525) | 0 | 1 |
| 7. | Hellevoort, J. (Jan)(1565) | – | Poll van der, T. (Theo)(1439) | 0,5 | 0,5 |
| 8. | Gramser, B. (Bastiaan)(1408) | – | Ploem, R.W. (Robert)(0) | 0 | 1 |
