Een puntje gesprokkeld in Hoogland

Een moeizaam gelijkspel tegen het tweede achttal van Hoogland, we hadden er van tevoren wat meer van verwacht. Achteraf mochten we blij zijn met het behaalde punt.
Lange tijd keken we tegen een 1½-½ achterstand aan. Vrijwel gelijktijdig beëindigden Gert Legemaat en Peter Egelie hun partij. Gerts remise vloeide logisch voort uit massale ruil van de stukken die in een evenwichtig eindspel uitmondde. Peter daarentegen vergaloppeerde zich in de opening verloor een pion en kwam dat verlies niet meer te boven.

Natuurlijk was het Rik van Drie, onze topscorer, die de achterstand ongedaan maakte. Het eindspel van sterk paard tegen zwakke loper speelde hij op techniek bekwaam uit. Heel kort kwam Hoogland terug doordat Ronald Stomphorst zijn partij verloor. Terwijl hij druk doende was op de damevleugel, mobiliseerde zijn tegenstand razendsnel zijn stukken op de koningsvleugel en overweldigde daar Ronalds onbeschermde koning.

We namen een 3½ – 2½ voorsprong dankzij winst van Rob van Vuurde en Gerrit Jan Hoevers. Rob had zijn tegenstander vrijwel geheel naar de onderste rij teruggedrongen. Die had op zoek naar verdedigingszetten veel tijd verbruikt. Toen hij erin slaagde een uitval te lanceren werd de stelling dermate complex dat zijn klok daar niet tegen opgewassen was. Gerrit Jan deed het wat rustiger aan, hij had aan een betere pionnenstelling genoeg om het eindspel naar zich toe te trekken.

Tot nu toe leek alles volgens plan te verlopen. Maar dat was slechts schijn. In de twee overgebleven partijen was het knokken voor remise. Dat lukte Johan de Groot niet. Met slechts enkele seconden op de klok moest hij het met een zwakke loper opnemen tegen een sterk paard. Tevergeefs. Eric was ook in een lastig eindspel beland, maar hij kon wel alles dichthouden. Zijn tegenstander, zich zorgen makend over zijn neus, wilde niet het onderste uit de kan halen. Remise van partij en wedstrijd.